මම හොයන මම
අවසානයක් නැති
මේ මනෝවිකාරය
සවන් ඇතුළත මගේ
කටුක දෝංකාරය
මුරුගසන් වැස්සක්
එනවා අහස ඉරාගෙන
පියවි සිහිය මැරෙනකොට
අතරමං වෙන්නෙ මුලාවක
වැටී පිපිරෙන හැම වැහි බිඳුවක් වගේම
පපුව කීරි ගස්සන පාළුවෙන් වෙලුණු
හිමිදිරියේ වැටෙන හිරු කිරණකට
හඬමින් අඬගහන ගිලිහෙන්න නියමිත මල්පෙත්තක්
වෘත්තාකාර ලෝකයක් උපත ලද
සාපලත් චක්රාවාට ජීවිතයක
නුඹ කොතනද මම කොතනද?
සොයාගත නොහැකිව
දුක්බරව වළාකුළු
හැඬුවා අපේ කඳුළු හංඟන්න
හැඬුම් වල නිමාවක් නැති තැන
කෙළවරක් හොයාගෙන
තව තවත් හුස්ම ඇද ඇද
අඩියෙන් අඩිය පියවර මම තබමි
තවම මට හමුනොවණු "මං" හොයාගෙන
මේ හිස්කමේ බිත්ති බිඳගෙන මම යන්නම යමි !
රැහැන් මාරා | සිත්තම් මායා
Comment with Facebook